My voice will go with you (5-3-283)

recensies 283 Natuurlijk geven de auteurs geen antwoord op de vraag: wie is de beste therapeut? Dit kan met name niet omdat er nog zo weinig thodologisch juist onderzoek is gedaan naar de behandeling van AN. In het laatste hoofdstuk bespreken de auteurs de voorwaarden voor dergelijk onderzoek. In een lezenswaardig stukje over de ting wordt aan de hand van ervaringen in Kortenberg een aantal suggesties hiervoor gedaan. Een speciale afdeling alleen voor tiënten is één van de aanbevelingen. Gezien de argumentatie lijkt dat zeer juist. Ik vraag me echter wel af welk ziekenhuis meer dan een paar AN-patiënten tegelijk behandelt. Over heropnames schrijven Vandereycken en Meermann dat deze niet altijd gezien moeten worden als een bewijs van mislukking. gens de auteurs kan men in een aantal gevallen vaststellen dat de tiënte in plaats van een terugval een belangrijke crisis van ke groei heeft doorgemaakt, hetgeen de anorectische symptomen delijk heeft doen terugkeren. Of het waar is weet ik niet, maar het is in ieder geval een heel wat beter uitgangspunt voor een heropname dan het idee van een mislukking. Naast de overvloedige referenties zijn er lijsten met aanbevolen teratuur, keurig naar onderwerp gerangschikt. Voor gen is er een aparte lijst, evenals voor de leek. Van een aantal pese landen en de vs zijn de adressen van zelfhulporganisaties nomen. Een prachtige service. Vandereycken en Meermann schreven een interessant en helder boek, dat iedereen die met anorexia-nervosa-patiënten te maken heeft veelvuldig zou moeten raadplegen. ELSE DE HAAN S. Rosen (ed.), My voice wil/ go with you: the teaching tales of Mi/ton H. Erickson. New York en Londen, W.W. Norton & Company, 1982, 256 blz. Prijs: :E 12.50. Dit is een unieke bundel verhalen en anekdotes die Erickson in de loop der tijd in zijn therapieën en seminars heeft verteld; verhalen die tot doel hadden bij zijn gehoor veranderingen in therapeutisch of dactisch opzicht teweeg te brengen, zonder dat de bedoeling daarvan in een moraal werd geëxpliciteerd. Dat moest de toehoorder – wust, maar vooral ook onbewust – zelf maar uitvinden. Rosen, die dit boek na Ericksons dood heeft afgemaakt, is als commentator en goed analyticus wel op zoek gegaan naar de lijke moraal van Ericksons verhalen. Het is duidelijk dat hij ervan

284 Dth 3 jaargang 5 augustus 1985 overtuigd is de lezer daarmee een dienst te bewijzen. Volgens het Woord vooraf van Lyn Hoffman is hij daarin geslaagd. Men kan er ook anders over denken. In dit boek lijkt zich, bij wijze van spreken, een strijd om de te zeggingskracht te ontwikkelen tussen de anekdotes van Erickson, wier boodschap in een spannend verhaal verpakt is, en de uitleg van Rosen, die op rationeel inzicht is gericht. Het leidt voor mij geen twijfel wie de overwinning boekt, maar de lezer oordele zelf. ED PERELAER psycholoog te Amstelveen A. Lange, Interactionele probleemoplossingsvragenlijst (1Pov), Deventer, Van Loghum Slaterus, 1984. Prijs: f 46,-. De IPOV is een meetinstrument waarmee een betrouwbare schatting te verkrijgen is van de mate waarin twee partners in staat zijn linge problemen op te lossen. De IPOV is in eerste instantie bedoeld als een meetinstrument ten behoeve van taxatie en evaluatie. In de Handleiding wordt uiteengezet op welke wijze de IPOV tot stand kwam. De vragen werden opgesteld overeenkomstig gen over probleemoplossen van D’Zurilla en Goldfried. Vervolgens werden de vragenlijsten voorgelegd aan paren met relatieproblemen en paren die hun relatie als goed beschouwden. De lijst de in grote mate deze groepen (p < 0,0005). Er bleek een substantiële correlatie met schalen voor huwelijkssatisfactie en geluk. De IPOV werd vervolgens genormeerd met behulp van 600 ruwe scores, verkregen door middel van een representatieve steekproef. Enige demografische gegevens van de bij de steekproef betrokken personen worden weergegeven: wel of niet samenwonend, kinderen, eerdere behandelingen, opleiding en beroep. De 17 items die na schifting van de oorspronkelijke 25 overbleven, geven na invulling een overzicht van hoe twee mensen met elkaar omgaan en bieden aldus, naast een klinische indruk, een weergave van de relatie. De diverse items lenen zich goed voor een strategie die gericht is op het beter met elkaar leren omgaan van de partners. De IPOV heeft naast de 17 items over het probleemoplossend mogen een satisfactielijst die niet genormeerd en niet gevalideerd is in Nederland en wat verloren in de vragenlijst is terechtgekomen. om is niet duidelijk. Plezierig zijn de vragen naar biografische gegevens. Het afnemen van de IPOV garandeert een vergaren van deze relevante biografische gegevens.[/fusion_text] [fusion_text columns="" column_min_width="" column_spacing="" rule_style="" rule_size="" rule_color="" hue="" saturation="" lightness="" alpha="" user_select="" awb-switch-editor-focus="" content_alignment_medium="" content_alignment_small="" content_alignment="" hide_on_mobile="small-visibility,medium-visibility,large-visibility" sticky_display="normal,sticky" class="" id="" width_medium="" width_small="" width="" min_width_medium="" min_width_small="" min_width="" max_width_medium="" max_width_small="" max_width="" margin_top="" margin_right="" margin_bottom="" margin_left="" fusion_font_family_text_font="" fusion_font_variant_text_font="" font_size="" line_height="" letter_spacing="" text_transform="" text_color="" animation_type="" animation_direction="left" animation_color="" animation_speed="0.3" animation_delay="0" animation_offset="" logics=""] [wpdm_package id="3862"] [/fusion_text] [/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]